ชีวิตหนู ได้เรียน และเขียนอ่าน
แต่เกียจคร้าน ไม่ไหว ใจผวา
ครูตามสอน ต้อนเรา เศร้าอุรา
หน่ายระอา จริงแท้ แย่เต็มทน
สมองตื้อ ไปหมด รันทดสุด
อยากจะมุด ลงดิน ดิ้นปี้ป่น
คิดไม่ออก บอกไม่ได้ ให้เวียนวน
ความสับสน วุ่นวาย หน่ายสิ้นดี
ถ้าฉันรวย เลิศล้น จนมั่งคั่ง
จะไม่นั่ง เล่าเรียน เลี่ยนเต็มที่
อยากท่องเที่ยว โลกกว้าง อย่างเสรี
คงต้องมี สักวัน ฉันมั่นใจ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
