..(อยาก) อ้อนด้วยกลอนรัก...
เคยมีรัก บอกผ่าน ก็นานแล้ว
เป็นเหมือนแนว แนมเหน็บ จนเจ็บหนำ
เขาเรรวน สับสน คนใจดำ
มาหลอกอำ ว่ารัก แล้วจากลา
จึงเกิดมี รอยแผล ให้แลเห็น
จึงต้องเว้น รักแสน แขวนข้างฝา
จึงต้องอยู่ ดายเดียว เปลี่ยวอุรา
จึงต้องมา ออดอ้อน เป็นกลอนกานท์
ภาษารัก ร้อยเรียง เคียงสัมผัส
ไม่เจนจัด วลี ที่ขับขาน
ภาษาใจ ซ่อนเจ็บ เก็บมานาน
ทั้งดวงมาน มืดมน ไร้คนเคียง
อยากเขียนกลอน วอนรัก สลักซึ้ง
แต่ยังเข้า ไม่ถึง ซึ่งเส้นเสียง
ได้แต่บอก ผ่านพจน์ บทร้อยเรียง
แทนสำเนียง ลิขิตด้วยจินต์เรา
ยังไม่มี รักคล้อย มาคอยใกล้
เหลือเพียงใจ หมองหม่น ของคนเหงา
ที่เคียงคู่ อยู่ด้วย ช่วยบรรเทา
ก็เพียงเงา ของตน ที่วนเวียน
อยากมอบกลอนอ้อนรัก นี้ฝากไว้
คิดจะบอกอย่างใจ ให้ขีดเขียน
สำนวนหวาน ขานส่ง คงไม่เนียน
ต้องรอ"เซียน"มาช่วย..อำนวยรัก...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
