เขียนบทกลอนอ้อนกันทุกวันวี่
ยื่นไมตรีหลอกหลอกบอกรักหลง
คนนั้นทีคนนี้ทีมิมีปลง
บอกตามตรงสนุกทุกข์ไม่เคย
แต่หัวใจไยทำฉันช้ำชอก
จากหยิกหยอกอยากอยู่ใกล้หัวใจเผย
แต่ไม่คิดรักใครไม่กล้าเปรย
มิรู้เลยจะเริ่มต้นหนทางใด
จะแต่งกลอนบอกตามตรงคงมิกล้า
กลัวเธอว่าไม่เจียมตนทนมิไหว
ส่งข้อความตามติดก็คิดไป
ทำยังไงก็มิกล้าจะบ้าตาย
ขอเพื่อนเพื่อนพี่น้าอามาชี้แนะ
อยากข้องแวะช่วยสอนก่อนจะสาย
จะเริ่มต้นอย่างไรแบบไม่อาย
ลูกผู้ชายคนนี้รอขอช่วยที
----กังวาน----
ยื่นไมตรีหลอกหลอกบอกรักหลง
คนนั้นทีคนนี้ทีมิมีปลง
บอกตามตรงสนุกทุกข์ไม่เคย
แต่หัวใจไยทำฉันช้ำชอก
จากหยิกหยอกอยากอยู่ใกล้หัวใจเผย
แต่ไม่คิดรักใครไม่กล้าเปรย
มิรู้เลยจะเริ่มต้นหนทางใด
จะแต่งกลอนบอกตามตรงคงมิกล้า
กลัวเธอว่าไม่เจียมตนทนมิไหว
ส่งข้อความตามติดก็คิดไป
ทำยังไงก็มิกล้าจะบ้าตาย
ขอเพื่อนเพื่อนพี่น้าอามาชี้แนะ
อยากข้องแวะช่วยสอนก่อนจะสาย
จะเริ่มต้นอย่างไรแบบไม่อาย
ลูกผู้ชายคนนี้รอขอช่วยที
----กังวาน----
น่าเห็นใจกระไรนั่นแอบอ่านอยู่
แต่ไม่รู้ความหมายว่าใครนี่
ที่เธอก่อสัมพันธ์ สานไมตรี
ฉันหรือมี ใครอื่น เธอยื่นใจ
เธอก็เคยเขียนกลอนวอนรักฉัน
เก็บไปฝันถึงอยู่รู้บ้างไหม
แต่ก็เห็นมากตอนกลอนพาไป
ไม่รู้ในดวงจิตที่ติดตรึง
ฉันจึงไม่กล้าเผย จะเอ่ยบอก
ที่เย้าหยอกออกกวน ชวนคิดถึง
หลงคำกลอนวอนหวานกานท์รำพึง
แอบไปซึ้งอยู่ดอกขอบอกเธอ
บอกฉันหน่อยได้ไหม ให้รู้บ้าง
คนที่วางใจชิด คิดเสนอ
“สุนันยา”หรือว่าใครที่ใฝ่เจอ
อย่าเพียง”เผลอ”เพ้อผ่านให้ฉันคอย...
"สุนันยา"