ต้องขอบคุณ..คุณครูผู้จ่อจี้
ไม่หลีกหนี..ศอกเข่า..ท่านเฝ้าถอง
เขียนกลอนแปดแฝดสี่มีทำนอง
ลำนำร้องเพลินเพลิดบรรเจิดกานท์
แต่มัวเผลอขาดเกินแกล้งเมินซะ
เงอะเงอะงะแอบสดับมาขับขาน
หนูยังด้อยโปรดอภัยว่าให้ทาน
เวลางานแอบอ้อนร่ายกลอนยาว
แซมค่ะ
โดยเฉพาะถ้าแอบเขียนเวลางาน...