เขียนนิราศ ได้เพราะ เสนาะยิ่ง
เป็นเรื่องจริง นะนั่น พันเฉลย
อ่านแล้วซึ้ง งดงาม ตามคำเปรย
ทุกถ้อยเอ่ย ลื่นไหล ในอักษรา
จากเริ่มต้น ด้นดั้น มิหวั่นท้อ
สุขเกิดก่อ ที่จิต ลิขิตหนา
บรรยายตาม แนวทาง เยื้องย่างมา
สองฝั่งซ้าย แลขวา หนอชวนมอง
ทั้งโขดหิน ดินทราย พระพายพัด
คงหนาวจัด ยามเย็น เป็นช่วงของ-
ฤดูหนาว เสียด้วย สวยดั่งทอง
ภูเขาช่อง ขาดปรุ ทะลุไป
อนุโม- ทนาบุญ อุ่นโอบเอื้อ
สุขใจเหลือ เมื่ออ่าน ม่านตาไหล
หมดโอกาส ครั้งนี้ มิเป็นไร
ครั้งต่อไป อาจมี ที่ร่วมบุญ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
