กลอนจะหวานหรือไม่มิได้ท้อ
เพียงเพื่อขอถูกใจคนในฝัน
เข้ามาต่อกลอนสนุกทุกทุกวัน
กลอนชิ้นนั้นชื่นชูอยู่ไม่วาย
เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง
คงไม่ซื้งจับใจใครทั้งหลาย
แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย
ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
แต่เมื่อใครคนหนึ่งสิ้นซึ้งแล้ว
เขียนกี่แนวสิ้นรักเบื่ออักษร
ไม่สนใจต่อตอบมอบอาทร
รู้เถิดตอนถึงคราควรลาแล้ว
ดาว อาชาไ
คนในฝัน นั่นใคร ไยไม่บอก
เป็นคนนอก บ้านกลอน อ้อนตาแป๋ว
แง้มนิดหน่อย ได้ไหม ให้เป็นแนว
เดาไม่ไหว เสียแล้ว ไร้แววจริง
เป็นสาวน้อย สาวใหญ่ หรือวัยดึก
ปวดหัวนึก เท่าไร ไร้แววยิ่ง
คนใกล้ตัว หรือไม่ ให้ประวิง
สาววัยซิง ไหมนั่น ชื่อพันทอง
เสี้ยวอารมณ์ ยามนี้ มีแต่เหงา
แสนปวดร้าว หนาวรุก ซุกทุกห้อง
ขาดยาใจ คนดี ที่คอยมอง
อยากจะคล้อง แขนเกี่ยว ไปเที่ยวกัน
หากไม่ใช่ คงตรม ระทมหม่น
ความมืดมน เข้าครอบ รอบตัวฉัน
ต้องเดียวดาย หน่ายมาก พรากรักพลัน
ห้าห้านั้น สั้นสุด รักหลุดลอย
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
