นอนหนุนตัก พักกาย คลายเศร้าหมอง
แล้วแหงนมอง ฟ้าราตรี มีจันทร์ส่อง
เจ้ากระต่าย ในดวงจันทร์ มันหันมอง
อิจฉาน้อง กับพี่ ที่มองจันทร์
จันทร์จ๋าจันทร์ วันเพ็ญ เป็นสักขี
สองเรามี ใจภักดิ์ รักกันมั่น
ให้ความรัก สองเราอยู่ คูนิรันดร์
อย่ามีอัน ต้องพราก จากกันเลย
ชลนา ทิชากร
แล้วแหงนมอง ฟ้าราตรี มีจันทร์ส่อง
เจ้ากระต่าย ในดวงจันทร์ มันหันมอง
อิจฉาน้อง กับพี่ ที่มองจันทร์
จันทร์จ๋าจันทร์ วันเพ็ญ เป็นสักขี
สองเรามี ใจภักดิ์ รักกันมั่น
ให้ความรัก สองเราอยู่ คูนิรันดร์
อย่ามีอัน ต้องพราก จากกันเลย
ชลนา ทิชากร
ขอหนุนตัก สักหน่อย หนอยดันตด
กลิ่นรินรด สดใหม่ ไหง๋มาเผย
นี่กินช้าง หรือเม่น เหม็นจังเลย
ลาแล้วเอ่ย เคยกอด มิออดอิง
มิต้องตาม มาจับ มิกลับหรอก
เบื่อพ่อดอก อุตพิต สถิตย์สิง
บอกอีกที ก็ได้ ไม่ทอดทิ้ง
หากปวดจริง ชิ่งไกล ไม่ว่ากัน
กลิ่นรินรด สดใหม่ ไหง๋มาเผย
นี่กินช้าง หรือเม่น เหม็นจังเลย
ลาแล้วเอ่ย เคยกอด มิออดอิง
มิต้องตาม มาจับ มิกลับหรอก
เบื่อพ่อดอก อุตพิต สถิตย์สิง
บอกอีกที ก็ได้ ไม่ทอดทิ้ง
หากปวดจริง ชิ่งไกล ไม่ว่ากัน
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
