เธอไม่ต้องรักฉันเหมือนวันก่อน
แค่อาทรกันบ้างในบางหน
ไม่ต้องรักฉันนี้เพียงหนึ่งคน
แค่ไม่จนน้ำใจเคยให้กัน
รักอาจทำฉันเหนื่อย...ในบ้างครั้ง
แต่ก็ยังไขว่คว้ามาโอบฝัน
ฉันจะรักอย่างนี้...ชั่วชีวัน
ตราบหมื่นพันราตรีชั่วชีวิต
เธอไม่ต้องทำดีเพื่อบังหน้า
จงรู้ว่า...เป็นเช่นไร...ก็ไม่ผิด
ฉันรักทั้งดีงามในความคิด
และรักด้านมืดมิดจิตชั่วช้า
มิต้องวาดเรียวรุ้งทุ่งดอกฝัน
ถึงอย่างไรรักนั้น...ก็สูงค่า
นี่คือรักหมดสิ้นทั้งวิญญาณ์
ที่รู้ว่า...กล้ารัก...ต้องกล้าร้าว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
