ฤาบุพเพ นำพา ให้มาพบ
ได้ประสบ รักแท้ ยามแดหม่น
ต่างรักกัน กลมเกลียว เทียวเวียนวน
อาจร่วงหล่น วันใด ทำใจเทอญฯ
“ไพร พนาวัลย
ร่วมกุศล ทางดี มีทางเลือก
ในแก่นเปลือก อยู่นอก ไม่ออกเหิน
จึงรู้ผิด ดี-ชั่ว ความเพลิดเพลิน
ใครก้าวเดิน ทางชอบ ประกอบคุณ
ด้วยความสุข คลุกเคล้า มีเบาหนัก
ถ้ายึกยัก ถักถอ รอให้หนุน
ก็จะพบ ความยาก ฝากเป็นทุน
เชื่อว่าบุญ คือสุข ที่ปลุกเร้าใจ
อาจจะเปลี่ยน ทิศทาง ออกห่างบ้าง
ใจที่ว่าง รับอยู่ ดูไสว
บังเกิดการณ์ คืออิ่ม บุญเรื่อยไป
สว่างใส เพราะสุข มาต่อเติม