คนเก็บฟืน
๏ ริมกระท่อม..
แสงแรกที่เล็ดลอดลำไผ่..รินสาดลงมา
กระทบกับฟากไม้ผุผุ...หน้ากระท่อม..แดดเช้า
เหมือนความหนาวที่สนิทชิดแน่น..แนบผิวเนื้อ..ค่อยค่อยจาง
๏ ใบไผ่..รำพึง
หยดเล็กเล็ก..หยาดน้ำค้างแลระยิบเรืองระยับ
สะท้อนกับแสงอันสดใส..ส่องประกายแวววามประดุจอัญมณี..ทีละน้อย
ก่อนร่วงหล่น!!ลงบนยอดหญ้า..ชุ่มชื่น..แม้กระทั่งใบไม้แห้งกรอบ
ที่รอคอยการย่อยสลาย....
๏ เจ้านก..บินหลาดง..
ยิ้มทักทายกับแดดเช้า..บนกิ่งไผ่..ก่อนหยิบพิณออกมาบรรเลง
กล่อมร้องเพลงปลุกทิวารับตาวัน..สลับประสานกับไผ่สีกอเสียงอ้อออด
พลิ้วสายลมอ่อนอ่อน..ประโลมพัดสัมผัสกาย
๏ บนเตาไฟ..
กาต้มน้ำใบหม่น..เพราะคราบเขม่าควันอันเกรอะกรัง
พลางฟืนที่สุมไฟ..น้ำในกาเริ่มเดือด แว่วเสียงมโหรีครื้นเครง
พร้อมเริงระบำในกาต้มน้ำ..อย่างสนุกสนาน
๏ เหมือนควันที่เตาไฟ..สงบ
ควันจากถ้วยกาแฟเก่าเก่า..ลอยคว้างโชยกรุ่น..นุ่ม
อบอวล..มาปะทะจมูก..มือที่หยาบกร้านค่อยค่อยหยิบ..ถ้วยกาแฟ
ขึ้นมาบรรจงจิบอย่าง..แผ่วเบา
๏ จุมพิต..สิ่งดี~ดี
ก่อนที่จะสลัดความหนาวให้หนีหายไปกับความ..ละมุน
ของแดดเช้าและกาแฟฉม..พลางสายตามองออกไปไกลสุดฟ้ากว้าง
คงได้เวลาของ.....คนเก็บฟืน ๚ะ๛
คอนพูทน
แสงแรกที่เล็ดลอดลำไผ่..รินสาดลงมา
กระทบกับฟากไม้ผุผุ...หน้ากระท่อม..แดดเช้า
เหมือนความหนาวที่สนิทชิดแน่น..แนบผิวเนื้อ..ค่อยค่อยจาง
๏ ใบไผ่..รำพึง
หยดเล็กเล็ก..หยาดน้ำค้างแลระยิบเรืองระยับ
สะท้อนกับแสงอันสดใส..ส่องประกายแวววามประดุจอัญมณี..ทีละน้อย
ก่อนร่วงหล่น!!ลงบนยอดหญ้า..ชุ่มชื่น..แม้กระทั่งใบไม้แห้งกรอบ
ที่รอคอยการย่อยสลาย....
๏ เจ้านก..บินหลาดง..
ยิ้มทักทายกับแดดเช้า..บนกิ่งไผ่..ก่อนหยิบพิณออกมาบรรเลง
กล่อมร้องเพลงปลุกทิวารับตาวัน..สลับประสานกับไผ่สีกอเสียงอ้อออด
พลิ้วสายลมอ่อนอ่อน..ประโลมพัดสัมผัสกาย
๏ บนเตาไฟ..
กาต้มน้ำใบหม่น..เพราะคราบเขม่าควันอันเกรอะกรัง
พลางฟืนที่สุมไฟ..น้ำในกาเริ่มเดือด แว่วเสียงมโหรีครื้นเครง
พร้อมเริงระบำในกาต้มน้ำ..อย่างสนุกสนาน
๏ เหมือนควันที่เตาไฟ..สงบ
ควันจากถ้วยกาแฟเก่าเก่า..ลอยคว้างโชยกรุ่น..นุ่ม
อบอวล..มาปะทะจมูก..มือที่หยาบกร้านค่อยค่อยหยิบ..ถ้วยกาแฟ
ขึ้นมาบรรจงจิบอย่าง..แผ่วเบา
๏ จุมพิต..สิ่งดี~ดี
ก่อนที่จะสลัดความหนาวให้หนีหายไปกับความ..ละมุน
ของแดดเช้าและกาแฟฉม..พลางสายตามองออกไปไกลสุดฟ้ากว้าง
คงได้เวลาของ.....คนเก็บฟืน ๚ะ๛
คอนพูทน