เขียนไม่เป็นเผ่นโผนตะโกนก้อง
ใช้เสียงร้องแทนกลอนมาอ้อนสาว
ขวานผ่าซากมากแห้วไม่แพรวพราว
กลัวสอยดาวสาวเดือนมาเปื้อนดิน
หาน้ำผึ้ง,น้ำตาล,ใส่จานแก้ว
หัวใจแป้วเบาหวานจะพาลดิ้น
จึงต้องใช้บอระเพ็ดมาเด็ดกิน
ขอยุพินอย่าเมินรีบเดินจร
ถึงแม้กลอนไม่หวานดั่งตาลอ้อย
ฝากแม่ช้อยมาบอกไม่หลอกหลอน
ไม่ใช่รักเรี่ยราดลายพาดกลอน
พี่ขอวอนคนงามอย่าตามตี
“ไพร พนาวัลย์”
อ่านคารม คมกลอน เขาอ้อนทัก
เรื่องความรัก อิจฉา ตาร้อนจี๋
กลอนของ"ดิน" หาอ่าน ผ่านหนึ่งปี
มิเคยมี แย่มาก กระดากจัง
จึงอยากเพียร เรียนร่ำ กลอนฉ่ำชื่น
เผื่อใครยื่น ไมตรี มีมามั่ง
มิปรับตัว คงมิวาย ตายคารัง
เพราะใจหวัง(คุณลุง)"ไพร พนา" ชายตามอง
เรื่องความรัก อิจฉา ตาร้อนจี๋
กลอนของ"ดิน" หาอ่าน ผ่านหนึ่งปี
มิเคยมี แย่มาก กระดากจัง
จึงอยากเพียร เรียนร่ำ กลอนฉ่ำชื่น
เผื่อใครยื่น ไมตรี มีมามั่ง
มิปรับตัว คงมิวาย ตายคารัง
เพราะใจหวัง(คุณลุง)"ไพร พนา" ชายตามอง
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
