ร่องรอยความรักที่ยังคง
ฉายชัดผ่านแววตา
ที่คล้ายว่าได้ฉ่ำชื้นไปด้วยความห่วงหา
ความอาวรที่ผีเสื้อมีให้
แด่ราตรีกาลอันชวนเสน่หา
ที่ซึ่งแมงมุมตัวน้อยถักทอใย
แห่งความอบอุ่นและความรัก
พร้อมจุมพิตแผ่วเบาที่มอบแด่เธอ
เหล่าแมงเม่าบินวนรอบแสงไฟ
ก่อนสละปีกและสมสู่
ตายจากและทิ้งคราบคาวเน่าไว้เบื้องหลัง
ในความหลับของเธอ
คือความตื่นของอีกหลายสิ่ง
ในท่ามกลางวัฏฏะการสมสู่
ของเหลวที่เรียกว่าความรัก
เปลี่ยนสภาพไปตามวัฏฏะแห่งมันเช่นกัน
ราตรี.. ราตรี... เขียน"ชีวิต"
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
23 พฤศจิกายน 2024, 12:25:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: กวีนิพนธ์ เขียน"ชีวิต" (อ่าน 368333 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: