อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
พระท่านว่า สอนไว้ มิให้ล่ม
สุขทุกข์ไม่ แน่นอน มีซ่อนคม
มีฝนพรม มีแห้ง ระแหงงำ
ยามมีสุข เลิศล้น อย่าหัวร่อ
ยามมีทุกข์ เกิดก่อ ต้องกลืนกล้ำ
ยามมีลาภ เสื่อมลาภ ต้องหลาบจำ
ยามมียศ เพลี่ยงพล้ำ ต้องจำทน
ฤาบุพเพ นำพา ให้มาพบ
ได้ประสบ รักแท้ ยามแดหม่น
ต่างรักกัน กลมเกลียว เทียวเวียนวน
อาจร่วงหล่น วันใด ทำใจเทอญฯ
“ไพร พนาวัลย์”