เขียนไม่เป็นเผ่นโผนตะโกนก้อง
ใช้เสียงร้องแทนกลอนมาอ้อนสาว
ขวานผ่าซากมากแห้วไม่แพรวพราว
กลัวสอยดาวสาวเดือนมาเปื้อนดิน
หาน้ำผึ้ง,น้ำตาล,ใส่จานแก้ว
หัวใจแป้วเบาหวานจะพาลดิ้น
จึงต้องใช้บอระเพ็ดมาเด็ดกิน
ขอยุพินอย่าเมินรีบเดินจร
ถึงแม้กลอนไม่หวานดั่งตาลอ้อย
ฝากแม่ช้อยมาบอกไม่หลอกหลอน
ไม่ใช่รักเรี่ยราดลายพาดกลอน
พี่ขอวอนคนงามอย่าตามตี
“ไพร พนาวัลย์”