คืนไร้เดือนเกลื่อนดาวพร่างพราวฟ้า
หมู่ดารากระพริบรับประดับฝัน
คิดถึงคืนเราสองประคองกัน
คืนไร้จันทร์เช่นนี้เราชี้ชวน
ดาวประกายทอแสงสำแดงฉาย
กระพริบพรายยั่วเย้าให้เราหวน
ดาวหมีใหญ่ไหวหวั่นพารัญจวน
คิดถึงหน้าเนื้อนวลที่ด่วนลา
เห็นดาวน้อยดวงหนึ่งยังซึ้งอยู่
ดั่งโฉมตรูเมียงมองประลองหล้า
รำมวยไทยใส่พี่อยากบีฑา
มองนัยน์ตาท้าทายยามร่ายรำ
หนุมานถวายแหวนรำแพนหาง
ดูท่าทางช่ำชองมองน่าขำ
กวางเหลียวหลังสั่งแฟนใจแสนดำ
บุกกระหน่ำวงในกลางไพรวัลย์
คืนไร้จันทร์แจ่มฟ้านภาหม่น
คิดถึงคนห่างไกลพาใจหวั่น
ยามนี้น้องอยู่ไหนกับใครกัน
พี่รำพันเดียวดายกลางสายลม
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
