ขอบพระคุณรูปภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ
หมองจาง
หลายวันคืนตื่นอย่าง คนเจ็บไข้
ด้วยอิดหนาระอาต่อหัวใจ
ว่าทำไมไม่หัก ลารักเธอ
ยังอยู่ภายใต้โลกใบเก่าเก่า
มีทั้งโศก ทั้งเศร้า ในคราวเผลอ
หวนคิดถึงคนไกลใจละเมอ
วันวันเฝ้าฝันเพ้อรอรักคืน
เป็นเพียงกลอนนะคะ แค่อยากลองหัดเขียนกลอนรักดูบ้าง
ขอบพระคุณทุกท่านที่ร่วมเขียนกลอนใน "หมอกจาง" ค่ะ (^_^)