ตะวันแจ้ง แสงอุษา ขึ้นทาทาบ
แดเอิบอาบ ฉาบสวย กล้วยไม้หวาน
หันทางซ้าย ไพล่เผลอ เจอชายชาญ
ตาประสาน งานเข้า เขาคือใคร..?
"ดิน"
ยืนแบกจอบ หอบฟาง ข้างถนน
เสื้อดำหม่น บางเบา กระเป๋าใหญ่
ในมือขวา ผ้ายับ ซับเหงื่อไคล
เตี่ยวตัวใหญ่ ปลายห้อย ย้อยลงมา
สวมเกิบกิ่ว นิ้วคีบ บีบแน่นสาย
หมวกใบลาย บุ๋มยุบ ปีกหลุบหน้า
ยิ้มทั้งวัน ฟันหลอ ลออตา
หัวเราะร่า นะหรือ คือ..ละเพลิน
ขับรถงง หลงทาง หรือนางน้อง
ดูซิมอง จ้องเอา เขาขวยเขิน
คงผู้หลาก มากดี มีงานเงิน
จะดุ่มเดิน รีบไป ใจไม่ดี
ปากคือคือ มือโบก ยกเรียกกวัก
แล้วเธอควัก รูปถ่าย ชายผู้นี้
เคยเห็นไหม ใคร่ถาม นาม..รพี
ผูกวจี ถึงหญิง เอ่ยวิงวอน
เฒ่าสูงวัย ใครหนอ อ๋อรู้จัก
ป่วยไข้หนัก โรคร้าย มิถ่ายถอน
ร้องลิเก เห่หาว สาวเป็นกลอน
มักกินนอน กับพระ เป็นประจำ
ท่องทะเล้น เป็นรู้ ชอบดูหมอ
พูดขัดคอ ก่อกวน เสชวนขำ
คนไม่คบ หลบหน้า บ้าระบำ
อยู่ในถ้ำ โง่งม แฝดผมเอง
รพีกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
