ลืมคนนั้น รักคนนี้ ที่มาก่อน
จะกี่ร้อน กี่หนาว กี่คราวฝน
เฝ้ารอหวัง รอหา รอหน้ามน
รักเปี่ยมล้น ท้นใจ ไม่เรรวน
เดือนรูปเคียว เกี่ยวดาว ที่พราวฟ้า
ใจเหว่ว้า หาถึง คนึงหวน
ยังจอมจิต พิสมัย ใฝ่รัญจวน
ไห้คร่ำครวญ นวลเจ้า เหงาอยู่ไกล
เดือนเดียวกัน ดวงนี้ ที่สุดฟ้า
ดาวระย้า ระยิบพร่าง กระจ่างใส
แต่โฉมงาม ยามเหงา เศร้าฤทัย
น้องทรามวัย ใจหมอง นั่งมองเดือน
ฝากบอกลม พรมพลิ้ว เป็นริ้วล่อง
กังวาลก้อง ต้องหู ดูว่าเหมือน
พี่กระซิบ ซ้ำบ่อย คอยย้ำเตือน
ว่าไม่เลือน ลืมเจ้า ผู้เหงาคอย
Moo Dum