อยากจะมอง ดาวจันทร์ พลันมืดมิด
เฝ้าครุ่นคิด ถึงใคร ให้ขื่นขม
เห็นโค้งฟ้า สึหม่น ทนระทม
กลัวรักล่ม จมดิ่ง ทิ้งเราไป
รอคอยมอง เหม่อหา อุราร้าว
ขอส่งข่าว มาบ้าง อย่าร้างไหว
คนคอยห่วง ช่วงนี้ ไม่มีใคร
เหงาจับใจ เงียบงัน โปรดหันมา
จ้องดูดาว คราวใด ฤทัยท้อ
โอ้ดาวหนอ ไม่สุข ทุกข์ถ้วนหน้า
แสนว้าเหว่ เซซวน ป่วนอุรา
หัวใจพา ย่อยยับ นับแต่นี้
ริมหน้าต่าง บานน้อย คอยมองเหม่อ
ตาพร่าเบลอ บางคืน ฝืนเต็มที่
จวนเวลา แจ่มแจ้ง แสงสุรีย์
สาดทาสี ทองทาบ ฉาบตอนเช้า
หยดน้ำค้าง เกาะขาว บนราวหญ้า
หยาดน้ำตา ของใคร พาใจเศร้า
จากตีหนึ่ง พึงผ่าน แสนนานเนา
คิดถึงเขา หดหู่ สู้ลำพัง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
