ยามหนาวกาย ผิงไฟ รับไออุ่น
ได้นอนหนุน ตักแฟน เกี่ยวแขนข้าง
สายลมโชย โรยเรื่อ เหนือสรรพางค์
กลิ่นกองฟาง ยามนี้ น้ำค้างพรม
อะไรเล่า จะสุข เท่าคืนนี้
อุ่นฤดี ยิ่งนัก เมื่อรักสม
ความหวาดหวั่น พลัดหาย กับสายลม
มีเพียงเรา เฝ้าชม เฝ้าชื่นใจ
ได้นอนหนุน ตักแฟน เกี่ยวแขนข้าง
สายลมโชย โรยเรื่อ เหนือสรรพางค์
กลิ่นกองฟาง ยามนี้ น้ำค้างพรม
อะไรเล่า จะสุข เท่าคืนนี้
อุ่นฤดี ยิ่งนัก เมื่อรักสม
ความหวาดหวั่น พลัดหาย กับสายลม
มีเพียงเรา เฝ้าชม เฝ้าชื่นใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
