ขอพินิจ พิศตรอง มองให้รอบ
แกะกระสอบ ออกดู ให้รู้หน้า
ด้วยเคยหลง วงศ์คำ ที่พร่ำมา
ถึงเวลา เขาไป ใจช้ำชี
เพราะเคยเจ็บ เคยช้ำ หลงคำพูด
ผิวมะกรูด ถูกเค้น จนเป็นฝี
จะกลิ้งต่อ ก็เจ็บ เปลือกทุกที
รอยราคี แต้มผิว สยิวทรวง
อย่ามาอ่อย ร้อยคำ ทำเป็นเล่น
อย่าเบี่ยงเบน รักหลอก เพื่อบอกห่วง
อย่าวางถ้อย รอยยิ้ม เพื่อลิ้มลวง
อย่ามาถ่วง เวลา ถ้า..."ไม่ใจ"...
แกะกระสอบ ออกดู ให้รู้หน้า
ด้วยเคยหลง วงศ์คำ ที่พร่ำมา
ถึงเวลา เขาไป ใจช้ำชี
เพราะเคยเจ็บ เคยช้ำ หลงคำพูด
ผิวมะกรูด ถูกเค้น จนเป็นฝี
จะกลิ้งต่อ ก็เจ็บ เปลือกทุกที
รอยราคี แต้มผิว สยิวทรวง
อย่ามาอ่อย ร้อยคำ ทำเป็นเล่น
อย่าเบี่ยงเบน รักหลอก เพื่อบอกห่วง
อย่าวางถ้อย รอยยิ้ม เพื่อลิ้มลวง
อย่ามาถ่วง เวลา ถ้า..."ไม่ใจ"...