
หลับเถิดฤดี
ทิ้งตัวลงที่ หมอนนุ่มสีขาว
ติดปีกโบยบิน ลอยล่องสู่ดาว
ปล่อยวางชั่วคราว เข้าสู่ฝันดี
หลับเถิดดวงตา
แล้วเหินเวหา ทักทายสกุณี
สู่นิทรารมณ์ ไม่รั้งรอรี
เติมพลังชีวี เพียงแค่หลับตา
หลับเถิดกายเจ้า
หลบหนีเรื่องเศร้า ดำดิ่งธารา
ชื่นฉ่ำฤทัย เวียนว่ายดุจปลา
ให้น้ำพัดพา ความเหนื่อยล้าไป
หลังผ่านราตรี
จะมีสุขี ในฟ้าวันใหม่
กายใจต่างพร้อม กล้าแกร่งแจ่มใส
ฟันฝ่าสู้ภัย ก้าวไกลแน่นอน
