น้องชื่อพัน จบป.สี่ มีสุขสันต์
บ้านไกล้กัน กับป๋านพ พบความหวัง
กะจะจีบ รีบคว้า มาเร็วพลัน
ตกปลาเก่ง เข้าขั้น จึงหวั่นทรวง
เช้าและเย็น เห็นหา ปลามาขาย
ทั้งสวาย ตะเพียน จนเตียนร่วง
ลีลาดี ขี้เล่น เช่นพุ่มพวง
ถ้าได้ควง แขนเกี่ยว ไม่เหลียวใคร
แต่ด้วยเรา บุญน้อย ดูด้อยค่า
การศึกษา ไม่เหมาะ ฉอเลาะได้
เขาไม่สน คนสวย เลยป่วยใจ
ทำฉันท์ใด ดีหนอ ท้อเต็มที
ตัดสินใจ ไปหา ซื้อปลาใหญ่
ปลาชะโด นั่นไง ขายไหมพี่
เห็นทีท่า เหวี่ยงแห แลดูดี
โลละกี่ มากน้อย ข้อยสู้ตาย
พันทอง
วันหยุดแต่งแหย่ป๋านพอย่าคิดมากจ้า
คุณพันทองมัวจ้องมองชะโด
ซื้อยกโลราคามีมากหลาย
คงรีบเร่งเกินไปให้เสียดาย
ตกม้าตายบทแรกยังแปลกใจ
ท้ายวรรคสองกับป๋านพพบความหวัง
คงจะรีบจีบจังพลั้งพลันได้
นั่งคอยอยู่ตรงนี้มิหนีไกล
จงแก้ไขก่อนนะ จะให้ปลา.
นพ
12ธ.ค.55