ข้าวเปลือกเก่า ซื้อมา ราคาต่ำ
เขาจำนำ หลายปี ที่พ้นผ่าน
มิไถ่คืน มากนัก ปล่อยหมักดาน
เป็นอาหาร หมูไก่ มิใช่คน
เข้าโรงสี บดอัด ขัดเม็ดขาว
เล็กรียาว เหลืองจาง บ้างขุ่นข้น
อัตราส่วน ข้าวหอม สมปลอมปน
ตบตาคน ทั่วไป ไม่จัดเจน
บรรทุกลง ตลาด ประกาศขาย
มีบางราย เสียบหุง ปรุงให้เห็น
ส่งกลิ่นหอม ข้าวใหม่ ไอกระเซ็น
ส่วนข้าวเหม็น เร้นซ่อน นอนภายใน
ซื้อเซฟเงิน อย่างน้อย หลายร้อยบาท
สบโอกาส แย่งยื้อ ซื้อยกใหญ่
หุงอีกที มื้อเย็น เป็นฉันใด
เคี้ยวเท่าไร ไม่แหลก แปลกจริงนา
เคี้ยวต่อไป เหมือนหิน ปากลิ้นชา
ถูกคนไทย เหมือนกัน มันแหกตา
รพีกาญจน์ 59
ข้าวเก่านำสีขัดให้ขาวขัดให้มันเหมือนใหม่ได้ครับ