เสียงกระซิบข้างหูคุณปู่จ๋า
ทั้งลูกหลานเหลนมาเหมือนนัดหมาย
ต่างบีบเฟ้นนวดหน้าหลังทั้งร่างกาย
เห็นลูกชายคนโตโอ๋คร่ำครวญ
เสียงจอแจเจี๊ยวจ๊าวเดินเข้าออก
ทุกคนบอกเฝ้าคุณปู่ดูปั่นป่วน
พอลืมตาเห็นหน้าชัดทั้งขบวน
เสียงพูดสวนแบ่งปันจัดสรรดิน
ให้ปู่เขียนพินัยกรรมทำการแบ่ง
ทำตอนปู่ยังแข็งแรงแย่งทรัพย์สิน
ควรจะรีบรักษาปู่ให้อยู่กิน
น้ำตารินไหลหลั่งลงพรั่งพรู
หากวันนี้ไม่มีทรัพย์ให้ลูกหวง
คงไม่ห่วงมารักษาน่าอดสู
พนัยกรรมปู่จะทำไม่ใครรู้
เพราะเลี้ยงดูส่งเจ้าให้เล่าเรียน
มีวิชาเจ้าหากินเพื่อเลี้ยงชีพ
อย่ามาบีบให้ปู่แบ่งแจ้งให้เขียน
ทรัพย์สินมากมากความตามมาเวียน
เพราะปู่เพี้ยน...แบ่งให้น้อย..คนละร้อยไร่พอ..
ริน ดอนบูรพา
๑๐ ธ.ค. ๕๕
ทั้งลูกหลานเหลนมาเหมือนนัดหมาย
ต่างบีบเฟ้นนวดหน้าหลังทั้งร่างกาย
เห็นลูกชายคนโตโอ๋คร่ำครวญ
เสียงจอแจเจี๊ยวจ๊าวเดินเข้าออก
ทุกคนบอกเฝ้าคุณปู่ดูปั่นป่วน
พอลืมตาเห็นหน้าชัดทั้งขบวน
เสียงพูดสวนแบ่งปันจัดสรรดิน
ให้ปู่เขียนพินัยกรรมทำการแบ่ง
ทำตอนปู่ยังแข็งแรงแย่งทรัพย์สิน
ควรจะรีบรักษาปู่ให้อยู่กิน
น้ำตารินไหลหลั่งลงพรั่งพรู
หากวันนี้ไม่มีทรัพย์ให้ลูกหวง
คงไม่ห่วงมารักษาน่าอดสู
พนัยกรรมปู่จะทำไม่ใครรู้
เพราะเลี้ยงดูส่งเจ้าให้เล่าเรียน
มีวิชาเจ้าหากินเพื่อเลี้ยงชีพ
อย่ามาบีบให้ปู่แบ่งแจ้งให้เขียน
ทรัพย์สินมากมากความตามมาเวียน
เพราะปู่เพี้ยน...แบ่งให้น้อย..คนละร้อยไร่พอ..
ริน ดอนบูรพา
๑๐ ธ.ค. ๕๕