ขอซับน้ำตาทรามวัย ให้หายอาลัย
จากรักโรยร้างแรมลา
แว่วเสียงสำเนียงพรรณนา ประดุจดั่งว่า
เอกาว้าเหว่เซซัง
โลกกว้างยังมีที่หวัง โปรดสดับตรับฟัง
น้ำคำโอบเอื้ออาทร
กลิ่นใดใกล้โสตบังอร อย่าสลัดตัดรอน
โปรดสูดดมเถิดโฉมยง
แหงนหน้าขึ้นซิอนงค์ แล้วสงบใจลง
“แก้ว”รอถนอมเนื้อนวล
เนิน จำราย
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
23 พฤศจิกายน 2024, 04:20:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: กลิ่นแก้ว (อ่าน 3116 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: