[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[..กุสุมา..]

กันมอดม้วย "กล้วยหวี" สี่ห้าบาท
สามมื้อคาด ท้องอิ่ม พอยิ้มได้
อย่าถามถึง รสชาติ มันบาดใจ
ก็กินไป ยามอด หมดสตังค์

ไข่สองใบ ราคา ห้าบาทแหละ
ต้มสุกแกะ ใส่ครก ตำหกครั้ง
"น้ำพริกไข่" ใส่ปลาร้า อา หอมจัง
หย่อนก้นนั่ง จิ้มจ้ำ ถึงค่ำแลง

ขันตักน้ำ ในโอ่ง เทลงหม้อ
จุดฟืนก่อ จนเดือด อย่าเหือดแห้ง
ใส่หอมข่า กะปิ ปนพริกแดง
รีบจัดแจง "แกงน้ำ" ยำข้าวกิน

ขึ้นค่าแรง แพงไป เขาไม่จ้าง
เดินขาถ่าง เสาะงาน มานแทบสิ้น
จับปูปลา หาแมง แยงในดิน
เลี้ยงชีวิน ชะลอ ต่อวันตาย
 
รพีกาญจน์ 59

 

ลดปัญหาค่าแรงแซงสามร้อย
ยุบเหลือน้อยปล่อยงานพาลยอมขาย
ปิดโรงงานลอยแพแค่ท้าทาย
เหลือเหนือ-ใต้ บั้นปลายไว้ทำกิน

แรงงานเหนือเหลือจ้างวันหนึ่งร้อย
ทุกเย็นคอยค่าแรงแบ่งทั้งสิ้น
จากต่างด้าวเช้า-เย็นกลับแดนดิน
คืนสู่ถิ่นชาวบ้านผ่านพรมแดน

และสวนยางภาคใต้ในรีสอร์ท
รายรับยอดกำไรได้หลายแสน
แค่พอเพียง..เลี้ยงตัวกลัวคลอนแคลน
เดินตามแผนสายกลางทางลิขิต

หนึ่งโรงงานปิดไปเงินได้เหลือ
เก็บออมเพื่อใช้หนี้พลีอุทิศ
170ล้านผ่านมือถือกรรมสิทธิ์
ทั้งชีวิตสงบพบร่มเย็น
..กุสุมา..