ใกล้มกรา มาถึง จึงใจเต้น
เพราะเนื้อเย็น สามร้อยหนึ่ง จึงอดนั่น
จะแหกปาก บอกไป อย่างไรกัน
ถึงจะคัน ยิบยิบ แต่ชิบมี
ชิบไม่หาย เหมือนคนอื่น ขื่นขมนัก
ระทมหนัก ค่าแรง แพงหูฉี่
สามร้อยบาท ขาดตัว ทั่วธานี
แต่ฉันซี ดันเท่าเดิม ไม่เพิ่มเลย
ส่วนข้าวของ วิ่งจี๋ หนีไปแล้ว
นมตราแมว ขึ้นหกบาท มิอาจเผย
ส่วนตราหมี สี่บาท ขาดตัวเอย
ขึ้นแล้วเหวย ล่วงหน้า มาห้าเดือน
กรรมของเวร เช่นเรา เศร้ารันทด
ทั้งนมสด นมข้น ปนกันเกลื่อน
ตอนปรับขึ้น ดันไม่บอก ตอกย้ำเตือน
งุบงิบเหมือน ถูกหลอก บอกไม่แฟร์
พันทอง