นอนคนเดียว เปลี่ยวจิต เลยคิดหนัก
อยากหานัก คนปลุก รีบซุกเขา
จะอ้อนออด กอดก่าย หมายจะเอา
แหมถึงเช้า เร็วจัง ยังนั่งงง
รีบจัดแจง อาบน้ำ สามขันกว่า
ทั้งแปรงฟัน ล้างหน้า พาสวยสรง
ตะบี้ตะบัน หยิบกุญแจ แม่โฉมยงค์
แล้ววิ่งลง จากเรือน เพื่อนร้องทัก
วันนี้มัน วันหยุด รุดไปไหน
เอาแล้วไง ตัวฉัน พลันเสียหลัก
รัฐธรร -มนูญ คุณไม่พัก
หรือเพราะรัก งานเกิน เขินเลยซี
ตอบเก้เก้ กังกัง ฟังไม่ชัด
อ้ออึดอัด ขับรถเล่น เย็นนะนี่
แต่ในใจ งงงัน หวั่นฤดี
เป็นได้มาก ขนาดนี้ (ต้อง) ศรีธัญญา
พันทอง