รพีแสง แยงผ่าน ลอดม่านห้อง
มาปลุกน้อง ให้ตื่น ขึ้นจากฝัน
นาฬิกา บอกเวลา ว่าเที่ยงวัน
ตะบี้-ตะบัน ฝันไป เสียไกลเพลิน
ลุกขึ้นมา หน้าล้าง สะอางเสร็จ
ใส่ชุดเด็ด ขาสั้น ฉันก็เขิน
เด็กในร้าน เรียกป้า ว้า.!ช่างเกิน
พ่อมหา-จำเริญ เชิญออกไป
ตามิถึง ทะลึ่งมอง จึงข้องขัด
เดี๋ยวจะอัด ให้หนัก ชักหมันไส้
ทำมาพูด ยียวน กวนหัวใจ
พ่ออยู่ไหม เรียกมาดู เดี๋ยวรู้กัน
มาปลุกน้อง ให้ตื่น ขึ้นจากฝัน
นาฬิกา บอกเวลา ว่าเที่ยงวัน
ตะบี้-ตะบัน ฝันไป เสียไกลเพลิน
ลุกขึ้นมา หน้าล้าง สะอางเสร็จ
ใส่ชุดเด็ด ขาสั้น ฉันก็เขิน
เด็กในร้าน เรียกป้า ว้า.!ช่างเกิน
พ่อมหา-จำเริญ เชิญออกไป
ตามิถึง ทะลึ่งมอง จึงข้องขัด
เดี๋ยวจะอัด ให้หนัก ชักหมันไส้
ทำมาพูด ยียวน กวนหัวใจ
พ่ออยู่ไหม เรียกมาดู เดี๋ยวรู้กัน
"ดิน"