เมื่อยังหายใจอยู่ รับรู้สึก
ซึ่งสำนึกเรานั้น ยังมั่นมุ่ง
แห่งวิถีที่ฟ้าเฟื่อง เรืองจรุง
ย่อมผุดพุ่งประกายฝัน ของวันวัย
เพราะเส้นทางวางคน บนความหวัง
จึงกล้าหยั่งมายา เป็นกล้าใหม่
จุดดวงมานผ่านดวงตา มาเป็นไฟ
เป็นแสงใสส่องทาง ที่ต่างกัน..
ธรรมดา
คนคิดแตกต่างความตามวิถี
ต่างคนมีเส้นทางเลือกสร้างสรรค์
ตามแต่ใจเรายอมพร้อมยืนยัน
เพื่อก้าวข้ามความฝันของวันวัย
บนเส้นทางก้าวข้ามสู่ความหวัง
จุดพลังเบิกหล้าเพื่อฟ้าใหม่
แม้ฝ่าฟันทุกข์ยากลำบากใจ
คนพร้อมไฝ่เดินทางไม่ต่างกัน