ยืนมองดาว พราวพร่าง กระจ่างฟ้า
ดวงจันทรา ลอยลับ ดับแสงสี
ปล่อยใจน้อย ลอยไกล ในราตรี
ดวงฤดี นี้ตรม ยากข่มใจ
ดุจดวงดาว ด้อยแสง ไร้แหล่งทิศ
รู้สถิตย์ เพียงตน แดหม่นไหม้
เคยจันทรา มาเคียง เรียงวิไล
บัดนี้ไกล ห้วงหาว ทิ้งดาวครวญ
ยังคงคอย ตรงนี้ ตรงที่เก่า
ดวงใจเรา มีสิทธิ์ แค่คิดหวน
ภาพอดีต กรีดฝัง ยังรัญจวน
เฝ้าทบทวน จวนดาวดับ หลับมิลง
ดวงจันทรา ลอยลับ ดับแสงสี
ปล่อยใจน้อย ลอยไกล ในราตรี
ดวงฤดี นี้ตรม ยากข่มใจ
ดุจดวงดาว ด้อยแสง ไร้แหล่งทิศ
รู้สถิตย์ เพียงตน แดหม่นไหม้
เคยจันทรา มาเคียง เรียงวิไล
บัดนี้ไกล ห้วงหาว ทิ้งดาวครวญ
ยังคงคอย ตรงนี้ ตรงที่เก่า
ดวงใจเรา มีสิทธิ์ แค่คิดหวน
ภาพอดีต กรีดฝัง ยังรัญจวน
เฝ้าทบทวน จวนดาวดับ หลับมิลง
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
