วันอำลา ใกล้มาถึง หวนคำนึง จึงรู้ได้
จบจาก โรงเรียนไป เป็นผู้ใหญ่ ขึ้นอีกปี
อำลา ครูที่สอน ด้วยคำกลอน ก่อนเร็วรี่
สอนสั่ง หวังให้ดี ครูปรานี มีเมตตา
มาลัย กราบที่ตัก ด้วยศิษย์รัก เป็นนักหนา
ดื้อบ้าง ในบางครา โหสิกรรม ที่ทำไป
วันลา มาถึงแล้ว จิตใจแป้ว แววหวั่นไหว
ครูอยู่ จงมีชัย ทุกข์อันใด อย่าได้มี
ลาเพื่อน เหมือนคิดมาก จำใจจาก พรากถิ่นที่
ลาแล้ว ขอลาที น้ำตาปรี่ รี่หลั่งนอง
ที่เรียน เพียรศึกษา แต่นี้หนา พาเศร้าหมอง
หันหลัง ยังเฝ้ามอง ลาเพื่อนพ้อง ต้องจบเทอม
พันทอง
แต่งเป็นแนวทางให้ค่ะ ลองดูปรับแก้ตามใจจ้า
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
