กองบรรณาธิการหวังว่า คำอธิบายความหมาย สัญลักษณ์ และเจตนาของผู้ประพันธ์ น่าจะสร้างความกระจ่างและทำให้เกิดการตีความที่สอดคล้องกับความมุ่งหมายของผู้ประพันธ์
กองบรรณาธิการมติชน
6 ธันวาคม 2555
............................................................................
ความเห็นควบกับความรู้สึก ของผู้ที่อยู่ในฐานะผู้อ่าน(คือรัตน์ค่ะ)
๑. กลอนบทนี้ เขียนถวายพระพรเพื่อให้ประชาชนทุกท่านได้อ่าน จึงเป็นบทคิดประพันธ์ที่พิเศษและสำหรับผู้พิเศษคือท่านในหลวงผู้ซึ่งเป็นสุดที่รักของพวกเรา
ในการตั้งใจเขียนอาจจะคำนึงถึงภาษาสำหรับสามัญชนผู้อ่าน จึงไม่ใช้คำราชาศัพท์เลยที่คิดจะเขียนอวยพร
แต่หากผู้เขียนจะชี้แจงว่า ได้คำนึงหลักการสื่อความหมายที่ต้องยึดเป็นปัจจัยหลักสำคัญในการเขียน เมื่อผู้อ่านอ่านแล้วเข้าใจในความรู้สึก
ของท่านผู้เขียนและได้เคลิ้มตามไปด้วยนั้น บอกตรงๆว่า...ครั้งแรกที่รัตน์กำลังอ่านเคลิ้มนึกภาพไปด้วยจริงในขณะอ่าน
แต่เพียงวรรคหักมุมจบมีความรู้สึกว่า...บาปมากค่ะ
๒. แทนที่เป็นคำราชาศัพท์ ที่จะต้องช่ายกันแปลหาความหมายนั้น นี่คือหนังสือพิมพ์ที่บ่อยครั้งเขียนเป็นภาษาไทยตรงๆจริงๆ
ส่วนมากเน้นความหมาย แบบกำปั้นทุบดิน จึงไม่ต้องแปลปรับความหมายของคำอีกหลายครั้งค่ะ
สรุปนะคะ...คือ ไม่สมควร, ไม่เหมาะสมที่ใช้เป็นกลอนถวายพระพรค่ะ เพราะ ไม่มีคำอวยพร หรือคำสรรเสริญพระบารมีแม้แต่คำเดียว!
จากความรู้สึกรัตนาวดี ( ในฐานะผู้อ่านกลอนค่ะ)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
