ยามไกลกัน ฝันถึง คะนึงหา
ยามหลับตา คราใด ไม่มองข้าม
ยังอาวรณ์ อ้อนหา ทุกครายาม
ยังติดตาม ถามไถ่ ใส่ฤดี
กลัวพี่ชาย คลายรัก จักหลบลี้
กลัวพี่มี หญิงใหม่ ไวด่วนจี๋
กลัวพี่หลง คาคม ตรมชีวี
กลัวนาที จิตเปลี่ยน เวียนหมุนไป
ฤดูหนาว สาวครวญ ใจป่วนปั่น
จึงหวาดหวั่น ดวงแด แย่ใช่ไหม
จึงฝากกลอน วอนขอ ต่อพี่ไง
ว่าฤทัย ดวงนี้ มิเชือนแช
จะกี่วัน กี่เดือน ไม่เลือนหาย
โลกสลาย แตกดับ กลับแน่วแน่
ไยคิดมาก หลากเรื่อง เคืองดวงแด
ยังคอยแคร์ พี่ชาย ไม่คลายรัก
ฤดูไหน ช่างมัน ฉันไม่สน
ฤดูฝน หนาวร้อน อยากนอนตัก
ฤดูใจ ใฝ่ฝัน อย่าหวั่นนัก
ฤดูรัก เราคู่ ต่างรู้กัน
พันทอง
เธอเป็นห่วงเพราะกลัว..ตัวปัญหา
จนอุราป่วนไปให้เหหัน
ไม่ชื่นสุขทุกข์เฝ้าเข้าโรมรัน
เสพจาบัลย์วันคืนขื่นฤดี
เมื่อรักมากห่วงมากฝากถวิล
อารมณ์สิ้นกลิ่นหวานสานฉวี
ยิ่งอยู่ห่างสายตามากนารี
น้องของพี่ยิ่งป่วนรวนอารมณ์
เป็นห่วงนะ..ใช่หวง จนทรวงโศก
เก็บวิโยคซ่อนวางให้ห่างขม
มีแต่รัก..ห่วงหา..มาชื่นชม
จะสุขสม ยามรำพึง คะนึงนาง
รักมอบให้หนึ่งฤทัยด้วยใจภักดิ์
ผูกสมัครรักแสนแม้นไกลห่าง
ไม่เคยหวังใดตอบมอบรักวาง
สุขเพียงข้าง..อย่างนี้..ที่ห่วงเธอ..
จนอุราป่วนไปให้เหหัน
ไม่ชื่นสุขทุกข์เฝ้าเข้าโรมรัน
เสพจาบัลย์วันคืนขื่นฤดี
เมื่อรักมากห่วงมากฝากถวิล
อารมณ์สิ้นกลิ่นหวานสานฉวี
ยิ่งอยู่ห่างสายตามากนารี
น้องของพี่ยิ่งป่วนรวนอารมณ์
เป็นห่วงนะ..ใช่หวง จนทรวงโศก
เก็บวิโยคซ่อนวางให้ห่างขม
มีแต่รัก..ห่วงหา..มาชื่นชม
จะสุขสม ยามรำพึง คะนึงนาง
รักมอบให้หนึ่งฤทัยด้วยใจภักดิ์
ผูกสมัครรักแสนแม้นไกลห่าง
ไม่เคยหวังใดตอบมอบรักวาง
สุขเพียงข้าง..อย่างนี้..ที่ห่วงเธอ..
"บ้านริมโขง"
๕ ธันวาคม ๒๕๕๕