ใต้รมไทร ใบหนา อุราร้าว
สัญญาบ่าว ให้ไว้ ในแดนสรวง
ว่ารักล้น ทนได้ แม้ใจกลวง
โดนเธอลวง หมดแล้ว ไร้แววจินต์
ใต้ร่มไทร ใบร่วง ช่วงหน้าหนาว
คงถึงคราว รักล่ม สมถวิล
ยืนเดียวดาย บ่ายหน้า น้ำตาริน
รักโบยบิน ถิ่นไทร ไปไม่คืน
โอ้ไทรเอ๋ย ไทรย้อย ห้อยระย้า
เขาร้างลา ห่างหาย คล้ายสุดฝืน
ซุ้มรักเรา เก่าก่อน ตอนหยัดยืน
ต้องสะอื้น ค่ำเช้า เศร้าจาบัลย์
คงไม่มี อีกแล้ว แก้วตาน้อง
ลูกไทรหมอง หล่นร่วง ท้นทรวงฉัน
อาลัยรัก หักลง หลงรำพัน
อาลัยกัน แต่นี้ ไม่มีใคร
พันทอง
คิดถึงวัน ก่อนเก่า เราคลอคู่
ชี้ชวนดู ลมพัด สะบัดไหว
เห็นกิ่งไทร โยกโยน โอนเอนไป
สองดวงใจ ชื่นชม สมอุรา
เธอเห็นนก ผกผิน บินนั้นไหม
นกอะไร ไม่เห็นมี นี้พี่จ๋า
อยู่นั้นไง มันไซ้ขน บนคบคา
นกกุลา สีขาว ปากยาวจัง
นกดุเหว่า เล่าร้อง ก้องสำเนียง
อ่อยอี้เอียง นกเอี้ยงจ๋า มาที่หลัง
นกปรอท ปลอดปล่อง ร้องเสียงดัง
สองเราฟัง นกร้อง ก้องแนวไพร
ให้สัญญา ต่อกัน วันลาจาก
ขอรับปาก สัญญามั่น ไม่หวั่นไหว
จะกลับมา หากัน ผูกพันใจ
ใต้ร่มไทร แห่งนี้ พี่สัญญา
ชลนา ทิชากร
ชี้ชวนดู ลมพัด สะบัดไหว
เห็นกิ่งไทร โยกโยน โอนเอนไป
สองดวงใจ ชื่นชม สมอุรา
เธอเห็นนก ผกผิน บินนั้นไหม
นกอะไร ไม่เห็นมี นี้พี่จ๋า
อยู่นั้นไง มันไซ้ขน บนคบคา
นกกุลา สีขาว ปากยาวจัง
นกดุเหว่า เล่าร้อง ก้องสำเนียง
อ่อยอี้เอียง นกเอี้ยงจ๋า มาที่หลัง
นกปรอท ปลอดปล่อง ร้องเสียงดัง
สองเราฟัง นกร้อง ก้องแนวไพร
ให้สัญญา ต่อกัน วันลาจาก
ขอรับปาก สัญญามั่น ไม่หวั่นไหว
จะกลับมา หากัน ผูกพันใจ
ใต้ร่มไทร แห่งนี้ พี่สัญญา
ชลนา ทิชากร