เมื่อยืนยันจะพักเกินจักรั้ง
ได้แต่นั่งหน้าเศร้าสุดเหงาหงอย
จารึกกานท์หลายครั้งจำฝังรอย
กลัวพี่พลอยลาลับไม่กลับคืน
ทีละคนทีละคนที่หล่นหาย
เกือบทุกรายไม่มาพาขมขื่น
พบแล้วพรากคำนั้นมันยั่งยืน
ไม่อาจฝืนกำหนดกฎชะตา
--ณัช--
ได้แต่นั่งหน้าเศร้าสุดเหงาหงอย
จารึกกานท์หลายครั้งจำฝังรอย
กลัวพี่พลอยลาลับไม่กลับคืน
ทีละคนทีละคนที่หล่นหาย
เกือบทุกรายไม่มาพาขมขื่น
พบแล้วพรากคำนั้นมันยั่งยืน
ไม่อาจฝืนกำหนดกฎชะตา
--ณัช--