[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไร้นวล^^]

พี่อ่านทั้งหมดแล้วล่ะจ้ะ น้องเก่งมาก มีทั้งพรสวรรค์และความมุมานะ พี่ขอชื่นชมมากๆครับ ถ้าน้องไม่ท้ิงการเรียนด้านโคลงกลอน พี่ว่าสักวันน้องน่าจะเก่ง มีชื่อเสียงได้นะครับ

พี่ขอวิจารณ์ตามความเห็นดังนี้นะครับ(พี่ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญนะ กำลังหัดแต่งเช่นเดียวกับน้องนั่นแหละ พี่ติเพื่อก่ออย่าโกรธกันนะจ๊ะ)
*ขอวิจารณ์เฉพาะบทแรกนะจ๊ะ
๑.ไวยากรณ์
-คำว่าเผื่อน ไม่มีนะจ๊ะ มีแต่คำว่าเผือน แปลว่าป่า น้องอาจจะมีไม้เอกมาเกิน
-อธิฐาน--->อธิษฐาน
-โอบอวน--->อวล(เพราะอวน หมายถึงแหลาก อวลหมายถึงฟุ้ง)
                 โอบ น่าจะใช้คำว่าอบนะ โอบ เช่นโอบไหล่ โอบเอว โอบอวล เราโอบไอฟุ้ง มันแปลกๆนะพี่ว่า
                อาน หมายถึง เครื่องรองนั่ง ถ้าเป็นคำคุณศัพท์แปลว่าบอบช้ำ น้องคงไม่ได้หมายถึงอย่างนี้นะ
               ถ้าน้องต้องการเล่นสัมผัสใน(พี่เดาจากที่น้องใช้อ อ่าง๓พยางค์) สัมผัสสระก็ได้นะ
อบอวลล้วนไอเทียน, อบอวลอาภาเทียน(อาภาแปลว่า แสง), อบอวลอาเกียรณ์เทียน(อาเกียรณ์=เกลื่อนกลาด)

๒.ฉันทลักษณ์
-น้องจบท้ายแต่ละวรรคได้ค่อนข้างดี เพราะโดยมากเท่าที่อ่านของท่านกวีของไทย ท่านจะลงด้วยเสียงสามัญหรือจัตวาเป็นส่วนใหญ่ ยิ่งคำตายนี่ยิ่งน้อยนะ
-จบร่ายสุภาพด้วยโคลงสองสุภาพ
"สมหมายปองมั่นไว้"  ถูกต้อง สวยงาม(คำที่๓ ปองสัมผัสกับคำว่าครอง ก่อนหน้านี้ เอกโทถูก)
-"เป็นสิ่งดีงามแล้ว" เอกโทถูก แต่วรรคแรกลงด้วยไว้ วรรคนี้ต้องสัมผัสในคำสุดท้าย เป็นไซร้, ได้, ใกล้, ให้ อะไรก็ได้นะจ๊ะ แต่อย่าเล่นคำโทโทษ เช่นไหล้, ไฉ้, ไหร้ เป็นต้น
-แก่ตัวเจ้า......... คำว่าตัว น้องต้องหาคำที่มีรูปวรรณยุกต์โทมาใส่นะจ๊ะ

๓.ความไพเราะ มีความหมายลึกซึ้งกินใจ
สรุปคือสวยงามใช้ได้เลยล่ะ(แหะๆๆๆๆพี่เหนื่อยพิมพ์แล้ว เลยจบด้วยคำชมแล้วกัน)
โชคดีจ้ะน้อง