เบื่อชีวิต บัดซบ อยากหลบหลีก
แม้นมีปีก ฉีกบิน ถึงถิ่นสรวง
ไม่ขอเจอะ ขอเจอ เบลอช้ำทรวง
คนหลอกลวง เข็ดแล้ว ขอแจวไกล
อย่ามายุ่ง กับฉัน มันไม่เหมาะ
เธอมีเกาะ เกี่ยวแขน แน่นรู้ไหม
โทรหาที อ้ำอึ้ง ซึ้งทรวงใน
เมียจับได้ สายหลุด หยุดทันที
พอแล้วนะ พอแล้ว แววมันออก
ขืนกลับกลอก ยอกย้อน คงร้อนจี๋
เจ็บเกินทน หม่นไหม้ ในฤดี
เจ็บเกินที่ ทานไหว ใจเป็นจุล
ปล่อยฉันไป ตามทาง อย่ากางกั้น
สิ้นสุดกัน แค่นี้ หนีความวุ่น
แม้อ้างว้าง แค่ไหน ไม่ว่าคุณ
หากการุณ ช่วยเถิด จงเปิดทาง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
