เธอกับฉันฝันใฝ่ด้วยใจภักดิ์
ต่างมอบรักร่วมฝันมิผันผวน
เราจากกันแสนไกลยังใฝ่ชวน
เฝ้ารัญจวนถึงรักที่ปักทรวง
มาพบกันอีกครั้งเธอนั่งเศร้า
มาบอกเล่าให้รู้มีผู้หวง
รักเราพบทางตันในวันลวง
เพราะคู่ควงของเธอเพิ่งเจอกัน
เขามีพร้อมทุกสิ่งที่หญิงใฝ่
ทั้งบ้าน,รถ,มอบให้ดั่งในฝัน
ทั้งพ่อแม่พี่น้องรีบจองพลัน
ช่างเทียมทันเหมือนทองมากองรวม
เธอนั้นมีเจ้าของครอบครองมั่น
แต่ตัวฉันหัวเน่าโดนเขาสวม
จำจากกันห่างไกลหัวใจบวม
เลิกกำกวมเสียที...รักมีกรรม
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
