สักวาหน้าที่ให้ทีท่า
งามสง่าน่าชมนิยมท่าน
ต้องรับบทที่ทำประจำการ
เพื่อให้งานลุล่วงสู่ปวงชน
จงทำงานสานต่อเพิ่มก่อเกียรติ
อย่าซีเรียสเกินไปพาใจหม่น
ยิ้มละมัยในหน้าเมตตาคน
จากกมลทนทานสู่ลานใจ
แม้หัวโขนจะหนักไปสักหน่อย
ก็จงค่อยปล่อยลงอย่าคงใส่
ทิ้งไว้ที่ทำงานแหล่งชาญชัย
แล้วยิ้มให้ตัวเองวังเวงเอย
“ไพร พนาวัลย์”