[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

รถคันแรกซื้อมาลดภาษี
ป้ายแดงมีประจักษ์รักหวงแหน
กำลังเห่อนั้นหนาอย่าดูแคลน
ตั้งหลายแสนจ่ายไปได้มันมา

ทะนุถนอมเกินไข่วางในหิน
เศษฝุ่นดินอย่าหมายได้เกาะหนา
คอยเช็ดล้างจันทร์ศุกร์ทุกเวลา
ส่งแวววาวสะดุดตาหันมามอง

ลูกชายวัยสี่ขวบกว่าว่าซุกซน
เล่นเวียนวนเคียงใกล้ไม่หม่นหมอง
หยิบหินขีดรถได้ดั่งใจปอง
ตามครรลองสื่อหมายพ่อได้รู้

พ่อได้ฟังได้เห็นเป็นโทสะ
หวงด้วยนะขีดเล่นไงวะไอ้หนู
อารมณ์ค้างทันใดที่ได้ดู
ลูกกำอยู่คือหินปนดินทราย

ตีมือลูกไม่ยั้งหวังลงโทษ
จิตเหี้ยมโหดเกินไปไร้ความหมาย
ไม่ได้คิดว่ามันอันตราย
จนนิ้วของลูกชายกลายพิการ

หมอต้องตัดทิ้งไปหมายรักษา
เฝ้าเยียวยาอยู่นั้นหลายวันผ่าน
มารู้สึกเหตุนี้ที่วันวาน
เพราะเดือดดาลเกินพลังสุดยั้งใจ

พ่อจ๋าพ่อ นิ้วหนูสั้นจู๋นั้น
อีกกี่วันจะงอกออกมาใหม่
หนูจะคอยรอวันนั้นถึงไว
ลูกจะได้โชว์พ่อ ให้รอดู

เหมือนมีดหมอผ่าลูกนั้นมันเซาะร่าง
แสนเวิ้งว้างทรวงในใจหดหู่
น้ำตาทั้งสองข้างไหลพรั่งพรู
รอยเจ้าหนูเขียนสลัก ว่ารักพ่อ

ลูกสื่อสารจากใจในความรัก
หวังทายทักปริศนานำมาล่อ
ความเศร้าใจรู้สึกผิดปะติดต่อ
อนาถหนอพ่อมา ฆ่าตัวตาย

ลูกพิการกลายซ้ำเด็กกำพร้า
เพราะบิดาโมหะจิตผิดมากหลาย
คุมสติไม่อยู่ดูวุ่นวาย
พ่อมลายปล่อยกรรมลูกจำแทน.

(ผิดจากข้อมูลไปบ้างขออภัยด้วยครับผม)

นพ
30 พ.ย.55