ไม่มีสาย สำหรับ คำรับรัก
เมื่อใจปัก รากลึก นึกสุขี
ความเมตตา อาทร ผ่อนชีวี
ให้ฤดี สุขสม ภิรมย์ปอง
คำว่าสาย เลิกคิด เมื่อจิตชอบ
ได้ครองครอบ ชั่วครู่ มิรู้หมอง
ร่วมถักทอ สายใย ให้เนืองนอง
ร้อยโซ่ทอง คล้องไว้ ใกล้ชิดกัน
เร็วหรือช้า ใช่ว่า จะเรื่องใหญ่
อยู่ที่ใจ ไขว่คว้า อย่ามัวหวั่น
กว่าเจอะเจอ เธอจ๋า ต้องฝ่าฟัน
รอคอยวัน เคียงข้าง ไม่ร้างลา
เร็วหรือช้า ท้าทาย คล้ายกลัดกลุ้ม
สีเทาคลุม บางครั้ง ยังเพ้อหา
อาจมีบ้าง ว้าเหว่ เปลี่ยวเอกา
นอนซบหน้า กับหมอน ตอนเธอไกล
พันทอง