ไม่ตัดพ้อต่อรักเลยสักนิด
ขอให้สิทธิ์เธอสุขสนุกสนาน
เหมือนปลาเริงน้ำใหม่ได้สราญ
รักจงหวานครองใจไร้ปรวนแปร
ไม่ได้ถูกแย่งรักจากคนใหม่
เธอเองแย่งแบ่งใจไร้แยแส
อวยพรให้ทั้งสองครองดวงแด
อย่ามีแม้แยกจิตคิดร้างลา
ยินดีเห็นเธอยามมีความสุข
และเห็น "ทุกข์อริยสัจ" ชัดหนักหนา
พลัดพรากน้องของรักประจักษ์ตา
พิจารณาจึงเห็นเป็น "สัจธรรม"
รัก "เกิดขึ้น" สองใจได้รับรู้
รัก "ตั้งอยู่" แสนหวานนานฉนำ
รัก "ดับไป" สิ้นเชื้อไม่เหลือจำ
สมดังคำให้คิด "อนิจจัง"
ทุกสิ่งเป็น "อนัตตา" ท่านว่าไว้
ล้วนมิใช่ "ของเรา" เจ้าอย่าหวัง
ยึด "ตัวตน" ยิ่งมีทุกข์จีรัง
สติตั้งอยู่ใน "พระไตรลักษณ์"
ขอบคุณที่ทำให้ใจสว่าง
เพราะยามร้างทุกข์ใดได้ตระหนัก
อยากจะลืมคำมั่นสัญญารัก
ก็สุดหักเหตุใดไม่ปล่อยวาง
ดาว อาชาไนย
...รู้จักเพียง พระคำภีร์ ไตรปิฎก
ที่ครองปก พระไตร ลักษณ์ที่อ้าง
ยามรักชวน หวนคิด ถอนจิตพลาง
ทั้งสามอย่าง เกี่ยวปลุก ทุกห้องดวง...
...ความรักเกิด ขึ้นแล้ว มิแคล้วคลาด
รัก "ตั้งอยู่" ผงาด เหมือนทาสห่วง
รัก "ดับไป" ไม่ผูก คล้ายถูกลวง
สมคำท้วง"อนิจจัง" ผิดหวังนาน...
...ไฉนคิด มากจน ต้องหม่นหมอง
หมายจับจอง "อนัตตา" มาประหาร
ความรักมอบ ด้วยใจ ใฝ่เนิ่นนาน
ไยเปลี่ยนจิต ทรมาน คล้ายผลาญทรวง...
...มอบรักจาก หัวใจ บอกให้รู้
เคียงใจอยู่ สร้างฝัน กันด้วยหวง
รักมิเทียบ กับใจ ใครทั้งปวง
เพราะรักบ่วง ร้อยสวย ด้วยประกาย...
...มิอยากจะ สัญญา รักนานเนิ่น
เพราะใจเพลิน รักปลื้ม ลืมคิดหน่าย
เพราะรักมาก ทุกวัน ฝันมิคลาย
โลกมลาย ก็คง ยังหลงรัก...
❤
รัตนาวดี
ที่ครองปก พระไตร ลักษณ์ที่อ้าง
ยามรักชวน หวนคิด ถอนจิตพลาง
ทั้งสามอย่าง เกี่ยวปลุก ทุกห้องดวง...
...ความรักเกิด ขึ้นแล้ว มิแคล้วคลาด
รัก "ตั้งอยู่" ผงาด เหมือนทาสห่วง
รัก "ดับไป" ไม่ผูก คล้ายถูกลวง
สมคำท้วง"อนิจจัง" ผิดหวังนาน...
...ไฉนคิด มากจน ต้องหม่นหมอง
หมายจับจอง "อนัตตา" มาประหาร
ความรักมอบ ด้วยใจ ใฝ่เนิ่นนาน
ไยเปลี่ยนจิต ทรมาน คล้ายผลาญทรวง...
...มอบรักจาก หัวใจ บอกให้รู้
เคียงใจอยู่ สร้างฝัน กันด้วยหวง
รักมิเทียบ กับใจ ใครทั้งปวง
เพราะรักบ่วง ร้อยสวย ด้วยประกาย...
...มิอยากจะ สัญญา รักนานเนิ่น
เพราะใจเพลิน รักปลื้ม ลืมคิดหน่าย
เพราะรักมาก ทุกวัน ฝันมิคลาย
โลกมลาย ก็คง ยังหลงรัก...
❤
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
