....ไม่เห็นหน้า แล้วใย ใจคิดถึง
ให้คำนึง ห่วงหา เป็นบ้าหลัง
ไร้ซึ่งเสียง มธุรส หมดพลัง
ดั่งความหวัง พังลง ปลงนิจจา....
....ยิ่งนานวัน พันผูก ปลูกใจรัก
มิอาจจัก หันเห เสน่หา
ยังมั่นคง จงรัก ปักชีวา
ตรึงอุรา รักมั่น นิรันดร....
ให้คำนึง ห่วงหา เป็นบ้าหลัง
ไร้ซึ่งเสียง มธุรส หมดพลัง
ดั่งความหวัง พังลง ปลงนิจจา....
....ยิ่งนานวัน พันผูก ปลูกใจรัก
มิอาจจัก หันเห เสน่หา
ยังมั่นคง จงรัก ปักชีวา
ตรึงอุรา รักมั่น นิรันดร....
"แด่...อาทิตา"
27 พ.ย. 55
...ยามที่อยู่ ด้วยกัน แสนหวั่นไหว
ยามที่ห่าง กันไกล ใจสังหรณ์
ยิ่งมิได้ เห็นหน้า ยิ่งอาวรณ์
กามเทพ ใจร้อน อยากค้อนตา...
...โลกทุกวัน นั้นงาม เพราะความรัก
ยามประจักษ์ แล้วใจ ไยโหยหา
อยากจะโยน รักใส่ ให่เทวา
ที่ชอบสร้าง ปัญหา รักคาใจ...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
