...ไยบ่อยครั้ง เผลอนึก ระลึกหวน
ยามทบทวน ความเหงา เป็นเงาถาม
ไยมีความ คิดถึง ตรึงทุกยาม
เหมือนใจตาม ค้นหาทุกคราไป...
...คิดถึงเธอ คราใด ใจโหยหา
อยากเห็นหน้า ชื่นชม ภิรมย์ใคร่
นี่นะหรือ คือรัก ที่ปักใจ
แล้วทำไม ต้องเพ้อ ละเมอพลาง...
...ยิ่งนานก็ ยิ่งทุกข์ เข้ารุกเร้า
ยามคิดถึง คล้ายเฝ้า เศร้าหม่นหมาง
ยามมิเห็น หน้าเธอ ชะเง้อทาง
ไยโลกสร้าง คำป่วย สวยว่า.." รัก "...
รัตนาวดี
...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
