แอบปักใจ หมายปอง น้องนานเนิ่น
แสนขัดเขิน มิกล้าเอ่ย เผยใจฉัน
กลัวเธอปัด ตัดรัก พักสัมพันธ์
กลัวเธอนั้น เหินห่าง จางหายไป
มัวแต่กลัว นี่นั่น หวั่นสารพัด
วางฟอร์มจัด ว่าไม่แคร์ แท้หวั่นไหว
อยากเอ่ยปาก ฝากรัก ฝากความนัย
ได้แต่ถอน หัวใจ ไม่เอ่ยคำ
ท้ายที่สุด เธอมอบใจ ให้ใครอื่น
แสนขมขื่น หนาวเหน็บ สุดเจ็บช้ำ
กลืนน้ำตา ร้าวรวด ปวดระกำ
เจ็บและจำ คำสุดท้าย อ้ายเจ็บเอย
------------------------------
แสนขัดเขิน มิกล้าเอ่ย เผยใจฉัน
กลัวเธอปัด ตัดรัก พักสัมพันธ์
กลัวเธอนั้น เหินห่าง จางหายไป
มัวแต่กลัว นี่นั่น หวั่นสารพัด
วางฟอร์มจัด ว่าไม่แคร์ แท้หวั่นไหว
อยากเอ่ยปาก ฝากรัก ฝากความนัย
ได้แต่ถอน หัวใจ ไม่เอ่ยคำ
ท้ายที่สุด เธอมอบใจ ให้ใครอื่น
แสนขมขื่น หนาวเหน็บ สุดเจ็บช้ำ
กลืนน้ำตา ร้าวรวด ปวดระกำ
เจ็บและจำ คำสุดท้าย อ้ายเจ็บเอย
------------------------------
Dear....Athita
26 พ.ย. 55
emo_111สุดท้าย......อ้ายเจ็บคนเดียว
อ้ายเจ็บจริง..เจ็บหลาย..อ้ายยังเจ็บ
อ้ายถูกเล็บเจ้าข่วนป่วนเฉลย
อ้ายอ้ำอึ้งซึ้งซ่อนอ่อนเชิงเชย
อ้ายไม่เคยเลยหนา..ถ้าให้ “รัก”
อภัยอ้ายเพียงครั้งหวังคงสม
ยามนี้ตรมมากแล้ว...แก้วแตกหัก
ยากประสานมานหม่นจำทนนัก
อ้ายอยากพัก “เลียแผล” เพราะแพ้ทาง
อ้ายถูกเล็บเจ้าข่วนป่วนเฉลย
อ้ายอ้ำอึ้งซึ้งซ่อนอ่อนเชิงเชย
อ้ายไม่เคยเลยหนา..ถ้าให้ “รัก”
อภัยอ้ายเพียงครั้งหวังคงสม
ยามนี้ตรมมากแล้ว...แก้วแตกหัก
ยากประสานมานหม่นจำทนนัก
อ้ายอยากพัก “เลียแผล” เพราะแพ้ทาง
"บ้านริมโขง"