๏ “อังคาร”ถึงซึ่งรำพึงคณึงจิต โหยหาคิดชิดเชยชมสมสมัย
กมลทิพย์หยิบดารามาคราใด ปัญญาให้มองเห็นเป็นหน้านาง
๏ พบแล้วแก้วกานดาชนาสิน โฉมยุพินงามล้นพ้นสว่าง
โฉมหน้าน้องต้องนภาอัปสราวาง เทพเสกร่างนางให้อยู่คู่พิภพเอย
กมลทิพย์หยิบดารามาคราใด ปัญญาให้มองเห็นเป็นหน้านาง
๏ พบแล้วแก้วกานดาชนาสิน โฉมยุพินงามล้นพ้นสว่าง
โฉมหน้าน้องต้องนภาอัปสราวาง เทพเสกร่างนางให้อยู่คู่พิภพเอย