บ่อน้ำลึก ตักได้ หมายเอาน้ำ
บ่อน้ำคำ ยังลึก ตักไม่ยั้ง
บ่อที่แล้ง น้ำขวด วอดจนพัง
ไม่เหลือรัง รางน้ำ พร่ำไหลวน
อันบ่อใด ที่ลึก ตกพลึกก้อน
แสงสะท้อน จากแดด แผดเผาพ้น
ไม่มีซาก น้ำลอด จอดกังวล
แห้งหน้าฝน ปวดใจ ไห้ระทม
ขาดคอรวง ข้าวเขียว เหี่ยวแห้งหาย
ทุกข์จนตาย ชาวนา มาสั่งสม
ข้าวของไทย ตกต่ำ พร่ำอกตรม
แสนขื่นขม ชีวิต ติดเงินยาว
บ่อน้ำคำ ยังลึก ตักไม่ยั้ง
บ่อที่แล้ง น้ำขวด วอดจนพัง
ไม่เหลือรัง รางน้ำ พร่ำไหลวน
อันบ่อใด ที่ลึก ตกพลึกก้อน
แสงสะท้อน จากแดด แผดเผาพ้น
ไม่มีซาก น้ำลอด จอดกังวล
แห้งหน้าฝน ปวดใจ ไห้ระทม
ขาดคอรวง ข้าวเขียว เหี่ยวแห้งหาย
ทุกข์จนตาย ชาวนา มาสั่งสม
ข้าวของไทย ตกต่ำ พร่ำอกตรม
แสนขื่นขม ชีวิต ติดเงินยาว