อันความรัก ก็มัก เป็นเช่นนี้
ยามเรามี รักมอบ ตอบว่าไม่
ยามเราหมด รักร้าง จะห่างไป
กลับย้อนรอย ปล่อยใจ คืนให้เรา
เหมือนพระเจ้า ลงโทษ คนโสดช้ำ
แกล้งกระทำ ย่ำยี ที่ใจเฉา
วันเวลา ผ่านพ้น จนทำเนา
กลับยื่นเอา มาให้ ไม่ต้องการ
ยามเรารัก ปักใจ ไปตามตื้อ
กลับดึงดื้อ ไม่สน ทนห้าวหาญ
อยู่มาได้ หลายปี มิร้าวราน
แต่ไหงท่าน ปล่อยรัก มาทักทาย
ขอบอกว่า มันสาย สลายแล้ว
เหมือนดั่งแก้ว ตกแตก แหลกเสียหาย
ถึงใช้กาว ตราช้าง ยังไม่วาย
ต่อให้ตาย ก็ไม่ติด สนิทดี
พันทอง
...ยังคิดถึง รักตอน ที่อ้อนกอด
คำหว่านพรอด พร่ำพา ฟ้าเปลี่ยนสี
แต่ตอนจาก กันไย รักไม่มี
ถึงวันนี้ ใจฉัน นั้นเปลี่ยนแปลง...
...อยากให้เธอ มาเป็น เช่นอย่างฉัน
คงได้รู้ รักฝัน สำคัญแฝง
ความรู้สึก นึกคิด ในจิตแรง
ไร้รักแกล้ง สร้างฝาก จนจากไกล...
รัตนาวดี
คำหว่านพรอด พร่ำพา ฟ้าเปลี่ยนสี
แต่ตอนจาก กันไย รักไม่มี
ถึงวันนี้ ใจฉัน นั้นเปลี่ยนแปลง...
...อยากให้เธอ มาเป็น เช่นอย่างฉัน
คงได้รู้ รักฝัน สำคัญแฝง
ความรู้สึก นึกคิด ในจิตแรง
ไร้รักแกล้ง สร้างฝาก จนจากไกล...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
